O nas

o nas

WILLA DZISIAJ

Dzisiaj Willa Danusia to miejsce przeznaczone dla osób ceniących sobie ciszę, spokój oraz intymność. Otaczający ją duży i zadbany ogród w naturalny sposób odgradza Willę od codziennego zgiełku i szumu. Powoduje to, że jest ona często wybierana przez artystów na dom pracy twórczej w którym powstają wspaniałe kompozycje, obrazy czy dzieła literackie. Ze stoku góry Bryjarki, na którym usytuowana jest Willa, roztacza się niepowtarzalny widok na pobliski Plac Dietla.

Usytuowanie Willi zapewnia bezpośredni dostęp do atrakcji kulturalnych i turystycznych Szczawnicy: Pijalni Wód Mineralnych na Placu Dietla, Inhalatorium, Kawiarni Cafe Helenka, Parku Górnego

W otaczającym Willę ogrodzie znajduje się miejsce na grilla oraz ognisko. Ponadto w ogrodzie mogą bawić się dzieci. Do dyspozycji gości jest także bezpłatny parking, na którym mieści się 5 samochodów. Dostępna jest, po wcześniejszym uzgodnieniu, opcja przyjazdu ze zwierzętami.

W willi znajduje się 6 pokoi i 14 miejsc noclegowych oraz, dostępna całą dobę, kuchnia wyposażona w: kuchenkę mikrofalową, piekarnik, płytę gazową, zmywarkę, lodówkę, czajnik elektryczny oraz naczynia i sztućce. Ponadto, w Willi Danusia znajduje się przytulny salonik dostępny non stop dla gości willi. Willa udostępnia także Internet.

Historia

Willa Danusia to zabytkowy, XIX-sto wieczny budynek który zachwyca swoją stylową architekturą i malowniczym położeniem. Jego historia sięga końca XIX wieku. Wzniesiono go, wraz z bliźniaczą willą, w 1889 roku. Willa nosiła wówczas nazwę „Ukrainka” a drugi budynek nazwano „Janina”. Domy należały do braci: Walerego Eliasza – Radzikowskiego i Stanisława Eliasza – Radzikowskiego, którzy na stałe wpisali się w karty historii Szczawnicy i regionu.

Walery Eliasz był malarzem oraz współzałożycielem i głównym filarem Towarzystwa Tatrzańskiego. W swoich akwarelach uwiecznił on krajobraz Pienin. Ponadto jest autorem popularnego „Ilustrowanego przewodnika do Tatr, Pienin i Szczawnic”, którego pierwsze wydanie ukazało się w roku 1870. Stanisław Eliasz był natomiast projektantem i budowniczym. W Szczawnicy prowadził budowę, między innymi, neogotyckiego kościoła pw. św. Wojciecha i sławnego Dworku Gościnnego.

W 1909 roku obie wille zostały sprzedane. W „Janinie” zamieszkał Jan Maniecki – z ramienia hrabiego Stadnickiego piastujący stanowisko zarządcy uzdrowiska. Z czasem jednak willę rozebrano. „Ukrainka” przetrwała. Po II wojnie światowej zmieniono jej nazwę z „Ukrainki” na „Danusię”. Stanowiła ona wówczas własność przedsiębiorstwa „Uzdrowisko Szczawnica” i mieściły się w niej mieszkania pracownicze.